Gdzie mieszka życzliwość?

Kochani pamiętacie projekt „Kluczbork miastem życzliwości”, który realizowany był w internacie? Jeśli nie pamiętacie, to przypomnę.

Projekt zachęcał do okazywania życzliwości sobie wzajemnie, oraz okazywania życzliwości innym. Mając na myśli – innym, staraliśmy się okazywać ją wszystkim wokół siebie, mieszkańcom miasta, przedstawicielom różnych zawodów podczas odwiedzin w miejscach ich pracy, osobom potrzebującym wsparcia pamiętając o nich podczas świąt, a przede wszystkim integrując się podczas wspólnych zajęć z mieszkańcami DPS w Kluczborku. Do realizacji projektu powrócimy, jednakże jego założenia możecie realizować każdego dnia w najbliższym sobie środowisku, jakim jest RODZINA.

Drodzy rodzice, kochane dzieci.

Życzliwość kojarzy się najczęściej z byciem miłym. To drobne gesty, uprzejmość, serdeczność – okazywane spontanicznie i dobrowolnie. Życzliwość jednak okazują ludzie, którym zależy na innych.

Często jednak życzliwość to coś więcej niż bycie miłym. To wewnętrzna postawa. Cechuje ludzi, którym zależy na dobrostanie innych. Wyróżniają się oni dobrą wolą i gotowością niesienia pomocy. Z radością dbają o potrzeby innych ludzi. Uwidacznia się w czynach podejmowanych dla kogoś, także dla własnych dzieci: w podaniu upuszczonej zabawki, w poszukiwaniu zgubionej przytulanki, przygotowaniu na śniadanie ulubionych naleśników. Mamy mnóstwo okazji, by wyrazić naszą życzliwość. Decyduje o tym nasz ton głosu, dobór słów i gestów. Nie bez znaczenia jest sposób, w jaki mówimy o innych ludziach podczas ich nieobecności, także przy dzieciach.

Autentycznej życzliwości nie można kupić, można jej doświadczyć. Życzliwości nie trzeba uczyć, wystarczy ją okazywać. Każdego dnia w domu, w sklepie, na ulicy… Uśmiech, filiżanka ciepłej herbaty, otwarcie mamie z wózkiem drzwi do sklepu to mało, a zarazem tak wiele. Dlaczego warto pielęgnować życzliwość? Jaka jest jej niesamowita siła?

Troszcząc się o członków rodziny, wyrażamy troskę o innych, ale także i o samych siebie. Okazując życzliwość wzajemnie będziemy świadkami jej powrotu. Takie nastawienie nauczy nasze dzieci życzliwości do świata i innych.

Drodzy rodzice. W tych momentach, kiedy jest nam ciężko, warto być opiekuńczym wobec siebie. Pomyśleć o regeneracji sił, zrobić coś, co sprawia nam przyjemność, zrezygnować z części obowiązków i poprosić kogoś o pomoc albo pobyć sam na sam w ciszy. Jest to dla dzieci doskonała okazja do okazania życzliwości, a dla nas okazania wdzięczności. Troszcząc się o siebie, szukając równowagi między dawaniem i braniem, będziemy w stanie z prawdziwą troską i czułością, a nie tylko z poczucia obowiązku zajmować się naszymi bliskimi, także wtedy, gdy oni będą przeżywać trudne momenty. Nauczmy się dziękować sobie i naszym bliskim – za codzienne zwykłe cuda: przygotowane śniadanie, posegregowane ubrania do prania, popołudnie z książką. Wdzięczność niemal automatycznie nastraja nas życzliwością. Jednocześnie praktykę wdzięczności niejako w spadku otrzymują nasze dzieci. To cenny dar.

Dobre myśli, dobre słowa wpływają na budowanie życzliwej atmosfery i nasze postrzeganie świata. Zasiewajmy je w sobie i w naszych dzieciach. Pielęgnujmy dobre intencje i tylko takie starajmy się przypisywać innym ludziom. Taką postawę wzmacniajmy też u naszych dzieci, bo przecież ani nam, ani im podejrzewanie ludzi o złe zamiary nie przyniesie nic dobrego we wzajemnych relacjach i nastawieniu do świata. Rodzice mają ogromną szansę na wspieranie  u swoich dzieci postawy życzliwości poprzez codzienne jej praktykowanie. Dzieci, które obserwują życzliwe zachowania rodziców wobec siebie nawzajem i wobec nich samych, mają większą tendencję do podejmowania podobnych zachowań. Doświadczając dobrej woli ze strony bliskich, wzajemnej troski i szacunku, dzieci chłoną życzliwą atmosferę, która staje się dla nich naturalnym stanem.

W świecie ludzi życzliwych żyje się znacznie lepiej. Osoby uważne na swoje uczucia i potrzeby, serdeczne, uśmiechnięte i wdzięczne budują autentyczne i bliskie relacje. Praktykując życzliwość, modelują postawę swoich dzieci i przyczyniają się do budowania przez nie lepszego świata. „Wrażliwe słowo, czuły dotyk wystarczą”, czasem wystarczy nawet spojrzenie, uśmiech, przytulenie czy nieocenione milczenie.

Bibliografia: https://dziecisawazne.pl/zyczliwosc-to-cos-wiecej-niz-bycie-milym-to-wewnetrzna-postawa-filozofia-zycia/ autorka Ewelina Adamczyk

Zatem gdzie mieszka życzliwość?

Życzliwość mieszka w twoim sercu.