Branżowa Szkoła I Stopnia klasa 1a, 1b – Historia

Temat: Charakteryzujemy sztukę bizantyjską.

Sztuka bizantyjska nawiązywała do antyku. Była związana z ideologią chrześcijańską oraz cesarską, podporządkowana była bowiem władcy.

Rozwijały się malarstwo ścienne i mozaika. W malarstwie i technice mozaikowej wykorzystywano motywy oraz symbolikę znane ze sztuki pogańskiej, za pomocą których wyrażano treści chrześcijańskie.

Powstało i rozwijało się malarstwo ikon. W Bizancjum zaczęto oddawać cześć religijną ikonom. Ikona – malowidło na desce, obraz sakralny, powstały w kręgu kultury bizantyjskiej wyobrażający postacie świętych, sceny z ich życia, sceny biblijne lub liturgiczno-symboliczne. Złote tło symbolizowało rzeczywistość ponadczasową, niezmienne układy podporządkowane były myśli o wieczności, zawierały treści teologiczne. Kompozycja ikon była zazwyczaj centralna i statyczna.

Zdecydowanie zmalało zainteresowanie rzeźbą figuralną kojarzoną z pogaństwem. W Cesarstwie Bizantyjskim rzeźba figuralna zdecydowanie pełniła funkcję marginalną. Budynki ozdabiano marmurowymi okładzinami, freskami i mozaikami. Rolę dominującą odgrywała w Bizancjum architektura sakralna; świecka zachowała się szczątkowo. Typowy plan przykładowego  kościoła bizantyńskiego to budowla na planie krzyża greckiego wpisanego w kwadrat, ozdobiona  5 kopułami.

ZADANIE

Korzystając z powyższych informacji,  materiałów dostępnych w Internecie oraz papierowej wersji podręcznika krótko scharakteryzuj w zeszycie sztukę bizantyjską. Powodzenia!