Szkoła podstawowa klasa 5 – geografia
Temat : Wyżyna Krakowsko – Częstochowska – utrwalenie wiadomości.
Zapoznaj się z notatką.
Obszary leżące na wysokościach bezwzględnych większych niż niziny i o niewielkich wysokościach względnych nazywamy wyżynami. Wyżyny w Polsce leżą przeważnie na wysokości 200–400 m n.p.m., choć są miejsca, gdzie poszczególne wzniesienia przekraczają nawet 600 m n.p.m. Na tej podstawie wyróżniono trzy wielkie wyżyny: Wyżynę Śląsko‑Krakowską, Wyżynę Małopolską i Wyżynę Lubelską (z Roztoczem). Na Wyżynie Śląsko‑Krakowskiej można wyróżnić mniejsze regiony: Wyżynę Śląską i Wyżynę Krakowsko‑Częstochowską. Teren wyżyn jest w większości falisty i pagórkowaty. Jedynie na Wyżynie Śląskiej przeważają tereny równinne.
Najwyżej położony fragment Wyżyny Małopolskiej to Góry Świętokrzyskie. Ich najwyższy szczyt – Łysica – osiąga wysokość 612 m n.p.m. Większość wierzchołków jest jednak znacznie niższa. Różnice wysokości względnych są niewielkie, dlatego cały obszar zaliczany jest do wyżyn. Twarde skały tworzące najwyższe partie Gór Świętokrzyskich, czyli Łysogór, uległy częściowo niszczącym siłom warunków atmosferycznych i rozpadły się.
Zadanie:
– Korzystając z notatki zapisz na jakich wysokościach leżą wyżyny.
– Zapisz nazwy wyżyn.
Zadanie wyślij na maila kamilsiud@interia.pl