Branżowa Szkoła I Stopnia klasa 1a – EDB
Temat: Pierwsza pomoc w przypadku zatruć.
Zatrucie to reakcja na wprowadzenie lub przedostanie się do organizmu trucizny. Jest to substancja, która po wchłonięciu się do organizmu powoduje zaburzenia w jego funkcjonowaniu, czasem doprowadzając nawet do śmierci.
Zatrucia są najczęściej wywoływane przez:
- leki (nasenne, psychotropowe i przeciwbólowe),
- środki ochrony roślin (pestycydy),
- rozpuszczalniki i artykuły gospodarstwa domowego,
- alkohol – metylowy i etylowy,
- tlenek węgla – czad,
- bakterie salmonelli,
- jad kiełbasiany,
- narkotyki,
Ze względu na szybkość działania trucizny w organizmie zatrucia dzielimy na trzy grupy.
- Zatrucia ostre – powstają w krótkim czasie po wprowadzeniu jednorazowej dawki trucizny. Na ogół objawy uszkodzenia organizmu lub śmierć występują w ciągu 24 godzin od przedostania się trucizny do organizmu.
- Zatrucia podostre to szkodliwe zmiany w organizmie występujące mniej gwałtownie, po podaniu jednorazowej lub kilkakrotnej dawki.
- Zatrucia przewlekłe powstają wskutek działania małych dawek trucizny podawanych przez dłuższy okresie.
Ogólne zasady dotyczące pierwszej pomocy w przypadku zatruć:
- zadbaj o własne bezpieczeństwo – szczególnie istotne jest to w przypadku jednoczesnego zatrucia więcej niż jednej osoby,
- przerwij wchłanianie trucizny,
- sprawdź, czy zatruty jest przytomny i czy oddycha – postępuj zgodnie z algorytmem BLS,
- wezwij pomoc,
- spróbuj zidentyfikować truciznę,
- nie zostawiaj poszkodowanego samego,
- dalsze działania, czyli podawanie odtrutek oraz przyspieszanie wydalania trucizny należy zostawić lekarzom.
Czad powstaje w wyniku niepełnego spalania (tj. spalania przy niedostatecznej ilości tlenu) substancji zawierających węgiel (np. drewno, benzyna, ropa, węgiel, nafta, propan, gaz ziemny, gazy przemysłowe itd.).
Najczęstsze przyczyny zatruć tlenkiem węgla:
- brak wentylacji lub niewystarczająca wentylacja w pomieszczeniach, w których znajdują się urządzenia grzewcze (np. zaklejanie kratek wentylacyjnych);
- brak dostatecznej ilości tlenu w pomieszczeniu, spowodowany np. szczelnością okien, niedrożnymi otworami w drzwiach do łazienki czy kuchni;
- tzw. ujemny ciąg, czyli cofanie się gazów (dymu) do pomieszczenia;
- niedrożność, uszkodzenia czy pęknięcia kominów;
- obecność spalin silników samochodowych w niewłaściwie wentylowanych pomieszczeniach.
Typowe objawy zatrucia tlenkiem węgla:
- ból i zawroty głowy,
- tętnienie w skroniach,
- szum w uszach,
- osłabienie słuchu,
- duszność,
- postępujące zobojętnienie,
- nudności,
- wymioty,
- wrażenie ciemności,
- trudności z oddychaniem,
- senność.
Udzielając pierwszej pomocy w przypadku zatrucia tlenkiem węgla, nie zapominaj o swoim bezpieczeństwie. Przerwij działanie trucizny, a następnie:
- natychmiast zapewnij dopływ świeżego powietrza:
– otwórz okna i drzwi, by z pomieszczenia usunąć truciznę;
– jak najszybciej wynieś poszkodowanego na świeże powietrze;
- jeśli po wyniesieniu na świeże powietrze poszkodowany nie oddycha, niezwłocznie wezwij służby ratunkowe i rozpocznij resuscytację krążeniowo‑oddechową;
- jeżeli poszkodowany oddycha, ale jest nieprzytomny, ułóż go w pozycji bocznej bezpiecznej, a następnie wezwij służby ratunkowe. Pamiętaj o kontrolowaniu oddechu do czasu przyjazdu służb ratunkowych.
Zadanie:
Napisz dlaczego zaczadzenie jest niebezpieczne i jak można mu zapobiega?
Na odpowiedzi czekam pod adresem: bog.wydera@wp.pl
Chętni mogą rozwiązać zadania/ćwiczenia 1, 4 i 6 pod poniższy adresem:
https://epodreczniki.pl/a/pierwsza-pomoc-w-przypadku-zatrucia/DeTB3MI6U