Branżowa Szkoła I Stopnia klasa 2, 2a – Język polski

Temat: Poznajemy okoliczności powstania powieści „Ludzie bezdomni”.

Obejrzyjcie prezentację (link poniżej), zapoznajcie się z podanymi informacjami i zredagujcie notatkę dotyczącą genezy „Ludzi bezdomnych”(w zeszycie przedmiotowym).

DLA PRZYPOMNIENIA!

GENEZA- czynniki, które złożyły się na powstanie i rozwój czegoś; sposób powstawania i rozwoju czegoś.

„Ludzie bezdomni” to powieść Stefana Żeromskiego, która ukazała się w roku 1899, z datą 1900.

Wydanie tej książki krytycy i czytelnicy uznali za wielkie wydarzenie o wymiarze nie tylko artystycznym, ale także społeczno-politycznym. Powieść od razu zdobyła ogromną popularność, już w trzy miesiące od momentu ukazania się na rynku pierwszych egzemplarzy zaszła potrzeba podpisania z autorem umowy na kolejne wydania powieści. Drugie wydanie ukazało się wiosną 1900 roku, trzecie rok później, a czwarte w 1906 roku. Czytelnicy od razu zachwycili się losami Tomasza Judyma i Joasi Podborskiej.

Jak dowiadujemy się z różnych źródeł,  Stefan Żeromski przygotowywał się do pisania Ludzi bezdomnych niezwykle starannie, zajęło mu to sporo czasu. Pieczołowicie zbierał materiały dotyczące noclegowni dla bezdomnych, obserwował życie tak zwanej warszawskiej filantropii, prosił paryskich przyjaciół o informacje o tamtejszym stanie higieny wśród najniższych warstw.

Pisarz czuł ogromną potrzebę napisania takiej książki. Powieść ta była bardzo zaangażowanym dziełem o problemach społeczno-moralnych epoki  i  protestem przeciwko rozwarstwieniu i niedoli najbiedniejszych warstw narodu. Była niejako  manifestem  ideowym, głoszącym walkę z oportunizmem i egoizmem społecznym.