Branżowa szkoła I stopnia klasa 2, 2a – Język polski
Temat: Opisujemy główny wątek „Lalki”-nieodwzajemnioną miłość Wokulskiego do Łęckiej.
„Lalka” Bolesława Prusa jest bez wątpienia utworem wyjątkowym. Wzbudza kontrowersje od momentu ukazywania się w odcinkach na łamach „Kuriera Codziennego” w latach 1887-1889 aż do dziś. Utwór oddaje nastroje lat 80. XIX wieku, kiedy to w świadomości polskich pozytywistów doszło do kryzysu. Piękne idee pracy organicznej, pracy u podstaw były nie do zrealizowania. Początkowy optymizm został zastąpiony pesymizmem, brakiem wiary w możliwość zrealizowania programu. „Lalka” bardzo dobrze wpisuje się w te przemiany.
Głównym wątkiem „Lalki” jest nieodwzajemniona miłość Stanisława Wokulskiego do Izabeli Łęckiej. Wokół niego kręci się akcja utworu, zbudowana według techniki „nawarstwiania motywów”. Takie kompozycyjne rozwiązanie umożliwiło autorowi ukazanie przekroju warstw społecznych, dokładnego sportretowania reprezentantów poszczególnych środowisk.
Uczucie zostało opisane z naciskiem na romantyzm niespełnionych, namiętnych pragnień. Stanisław Wokulski często przypomina swym zachowaniem mickiewiczowskiego Gustawa z IV części Dziadów, czyli tragicznego kochanka, doznającego, zamiast słodyczy miłości, goryczy i upokorzenia. Bohater Czerpał z romantycznej poezji wzorce uczuć i wykształcił sobie idealistyczny stosunek do kobiet. Kocha kobietę czystą, nieskazitelną. Wierzy w pokrewieństwo dusz i przeznaczenie. Cały swój czas poświęca, by ją adorować. Jest wierny i oddany. To uczucie jest sensem jego egzystencji, przyczyną cierpienia oraz niestabilności emocjonalnej. Wokulski wie, że miłość do Izabeli go niszczy, jednak nie może się jej wyrzec, gdyż to od niego silniejsze. Przysparza mu to wiele bólu, dylematów i jest początkiem szaleństwa. Dla Łęckiej był niestety tylko zabawką.
ZADANIE
Zredaguj samodzielnie notatkę, w której krótko scharakteryzujesz uczucia Wokulskiego do Izabeli Łęckiej.